Ο παρβοϊός στοχεύει το επιθήλιο του λεπτού εντέρου, την επένδυση δηλαδή που βοηθά στην απορροφήση των θρεπτικών συστατικών και στην παροχή ασφάλειας ενάντια στην απώλεια υγρών και στη βακτηριακή εισβολή από το έντερο μέσα στο σώμα.

ΤΥΦΟΣ ΣΚΥΛΟΥ

Ο ιός εμφανίστηκε για πρώτη φορά μεταξύ των σκύλων στην Ευρώπη γύρω στο 1976. Μέχρι το 1978 είχε εξαπλωθεί ανεξέλεγκτα προκαλώντας παγκόσμια επιδημία μυοκαρδίτιδας και φλεγμονής του εντέρου.

Ο τύφος στα σκυλιά είναι ακόμη και σήμερα μια ιδιαίτερα μεταδοτική ιογενής νόσος που προκαλεί συχνά οξεία γαστρεντερίτιδα. Ο ιός μπορεί να αποτελέσει απειλή για τα κουτάβια σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά η πιθανότητα μετά τους 14 μήνες είναι μηδαμινή.

Η νόσος μεταδίδεται με την επαφή των κοπράνων και μπορεί να επιτεθεί ακόμη και μετά τον εμβολιασμό.

Συμπτώματα για να ψάξετε:

Διάρροια (Συνήθως με αίμα)
Απώλεια όρεξης
Λήθαργος
Εμετός
Πυρετός
Πόνος κατά την αφόδευση
Κατάθλιψη

Αντιμετώπηση του ιού:

1. Τεστ για παρβοϊό. Υπάρχουν τεστ για τον τύφο στα κόπρανα, αλλά τα αποτελέσματα μπορεί να είναι λανθασμένα, αν ο σκύλος έχει εμβολιαστεί πρόσφατα.

2. Βλέποντας τα συμπτώματα. Εάν τα αποτελέσματα του τεστ είναι θετικά και υπάρχουν παρόντα συμπτώματα, τότε ο σκύλος χρειάζεται κτηνιατρική βοήθεια.

3. Υγρά. Ενδοφλέβια υγρά είναι η κύρια θεραπεία του τύφου.

4. Αντιβιοτικά, όπως η αμοξικιλλίνη, χρησιμοποιούνται για την πρόληψη δευτερογενών βακτηριακών λοιμώξεων.

5. Ανοσία. Η ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος του κουταβιού σας, ιδανικά πριν από τη σύλληψη του ιού αλλά και μετά, μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση.

Η θεραπεία είναι απαραίτητη. Χωρίς αυτήν, περίπου το 80% των κουταβιών πεθαίνουν. Αν το κουτάβι σας παρουσιάζει ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω συμπτώματα για περισσότερο από μία εβδομάδα, επικοινωνήστε αμέσως με τον κτηνίατρό σας. Καλύτερα να μάθετε ότι τα κόπρανα του σκύλου σας είναι χαλαρά επειδή έφαγε μια κάλτσα, παρά να το ρισκάρετε.