Μήπως είναι ο σκύλος σας είναι αντικοινωνικός;

Η κοινωνικοποίηση ενός σκύλου ξεκινά ήδη από τις πρώτες μέρες της ζωής του, όταν η μητέρα διδάσκει στα κουτάβια της τι μπορούν να κάνουν και τι όχι. Αν παραβιάζουν τους κανόνες της, αυτή τα διορθώνει και αν περιπλανηθούν αρκετά μακριά της, τα φέρνει πίσω κοντά της.

Αν όλα πάνε καλά, όταν τα κουτάβια μεγαλώσουν, θα ξέρουν τη θέση τους στην ιεραρχία των σκύλων. Έτσι, θα έχουν μάθει να φέρονται με σεβασμό στους σκύλους που έχουν υψηλότερη θέση και να κατευθύνουν οι ίδιοι σκύλους με θέση χαμηλότερη από αυτούς.

Αυτό, όπως είπαμε, αν όλα πάνε καλά. Ωστόσο, αρκετά συχνά, όταν οι άνθρωποι υιοθετούν ένα κουτάβι από πολύ μικρό, αστοχούν στο να συνεχίσουν οι ίδιοι τα μαθήματα συμπεριφοράς, των ορίων και των περιορισμών που έχουν ανάγκη να γνωρίζουν οι σκύλοι προκειμένου να κοινωνικοποιηθούν. Αλλά ακόμα και αν ένας σκύλος υιοθετηθεί πολύ αργότερα από τη γέννησή του, σίγουρα δε μπορεί να ξέρει πώς να συμπεριφερθεί στο νέο του περιβάλλον, αν οι ιδιοκτήτες του δεν καθορίσουν κάποιους κανόνες.

Ένας σκύλος που σέβεται τα μέλη της οικογένειας στην οποία ανήκει, ξέρει τη θέση που κατέχει σε αυτήν και ακολουθεί τους κανόνες της είναι ένας κοινωνικοποιημένος σκύλος. Από την άλλη, ένας αντικοινωνικός σκύλος μπορεί να προκαλέσει διάφορα προβλήματα.

Τα παρακάτω είναι μερικά σημάδια που πρέπει να προσέξετε για να καταλάβετε σε ποια κατηγορία ανήκει ο σκύλος σας:

• Δε σέβεται το χώρο των άλλων. Ένας κοινωνικοποιημένος σκύλος σε αντίθεση με τον αντικοινωνικό σκύλο γνωρίζει τη θέση του και το χώρο που του αναλογεί στην οικογένεια που ανήκει και σέβεται τη θέση και το χώρο των άλλων ανθρώπων ή των άλλων ζώων. Οι αντικοινωνικοί σκύλοι είναι αυτοί που παρακαλάνε και σπρώχνουν τον ιδιοκτήτη τους για φαγητό κατά τη διάρκεια του γεύματός του. Είναι, επίσης, αυτοί που περικυκλώνουν η σπρώχνουν συνέχεια τον ιδιοκτήτη τους ή άλλα ζώα στο σπίτι. Οι σκύλοι αυτοί μπορούν ακόμη να προκαλέσουν αμηχανία στους καλεσμένους του σπιτιού τοποθετώντας τα πόδια τους πάνω τους όταν αυτοί κάθονται ή πηδώντας πάνω τους όσο στέκονται όρθιοι.
  Λύση:Τα μέλη της οικογένειας πρέπει να διεκδικήσουν το χώρο που τους ανήκει και να διορθώσουν τη συμπεριφορά του σκύλου τους θέτοντάς του όρια. Έτσι, πρέπει να εμποδίζουν το σκύλο και να τον σπρώχνουν μακριά όποτε αυτός προσπαθεί να εισβάλλει σε χώρο που δεν του επιτρέπεται.
• Υπερ-διέγερση και υπερ-ενθουσιασμός. Ένας άνθρωπος δε θεωρεί πρόβλημα να βλέπει το σκύλο του να στριφογυρίζει, να γαβγίζει και να χοροπηδά σαν τρελαμένος όπως μπορεί να κάνει από τη χαρά του όταν τον δει να επιστρέφει σπίτι. Τα πράγματα, όμως, δεν είναι τόσο απλά από την οπτική ενός σκύλου. Η υπερ-διέγερση και ο υπερ-ενθουσιασμός είναι αντιδράσεις ενός σκύλου που δεν του έχουν θέσει κανόνες για το πού να πάει και πώς να ενεργήσει σε ορισμένες περιπτώσεις και έτσι όλη του η ενέργεια εκδηλώνεται σωματικά σε τυχαίες στιγμές. Το κακό είναι πως αν ένας σκύλος φτάσει σε υψηλά επίπεδα κινητικότητας είναι πολύ δύσκολο για έναν άνθρωπο να τον ηρεμήσει.
  Λύση: Το βασικότερο σημείο είναι να σταματήσουν τα μέλη της οικογένειας να επιβραβεύουν αυτού του είδους την ενθουσιασμένη συμπεριφορά. Έπειτα, πρέπει να γνωρίζουν πως χρειάζεται πολλή άσκηση για να καταναλωθεί η περίσσεια ενέργεια που διαθέτει ο σκύλος. Αν δε θέλετε ο σκύλος σας να πηδά πάνω σας κάθε φορά που επιστρέφετε στο σπίτι, τότε θα πρέπει να τον αγνοείτε κάθε φορά που βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση. Να είστε σίγουροι πως ο σκύλος σας δε θα το πάρει προσωπικά, αλλά αντιθέτως θα καταλάβει πως ενεργώντας με αυτόν τον τρόπο δεν κερδίζει την επιβράβευσή σας.
  
• Τραβάει και αντιστέκεται όταν τον βγάζετε βόλτα. Ένας ιδιοκτήτης σκύλου θα πρέπει πάντα να είναι αυτός που κατευθύνει το σκύλο του κατά τη διάρκεια μιας βόλτας. Ωστόσο, γίνεται συχνά λόγος για σκύλους που τραβούν τον ιδιοκτήτη τους προς άλλη κατεύθυνση ή για σκύλους που ενώ συμπεριφέρονται σωστά ξαφνικά κάθονται κάτω και να αρνούνται πεισματικά να συνεχίσουν τη βόλτα τους στη θέα κάποιου άλλου σκύλου ή κάποιου ανθρώπου που πλησιάζει. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο σκύλος, μη βρίσκοντας στην άλλη άκρη του λουριού του μια ηγετική φυσιογνωμία, είναι φυσικό επακόλουθο να παίρνει αυτός την πρωτοβουλία για τις κινήσεις τους.
  Λύση: Ο άνθρωπος που βγάζει βόλτα έναν σκύλο και κρατά την άκρη από το λουρί του πρέπει να μάθει να είναι ήρεμος και συνάμα διεκδικητικός και να μην αφήνει το σκύλο να βγαίνει μπροστά και να καθορίζει αυτός τις κινήσεις τους. Επιπλέον, όμως, θα πρέπει να έχει κατά νου εξωτερικούς παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την ψυχολογία ενός σκύλου κατά τη διάρκεια ενός περιπάτου και τη σωστή αντιμετώπιση.
• Αποφεύγει άλλους σκύλους ή ανθρώπους. Άλλη μια ακραία συμπεριφορά ενός σκύλου είναι να προσπαθεί να αποφύγει οποιοδήποτε άλλο άτομο ή ζώο ή τουλάχιστον αυτού που δε γνωρίζει. Πρόκειται για σκύλους που φυσιολογικά θα έπρεπε να είναι χαρούμενοι υπό την προστασία των μελών της οικογένειας, αλλά για κάποιον λόγο αισθάνονται πως είναι αυτοί οι αρχηγοί και αντιδρούν. Δεν είναι απαραίτητα κάθε σκυλί που τρέχει μακριά από κάτι αντικοινωνικό· και ένα ήρεμο και φυσιολογικό σκυλί μπορεί ξαφνικά να τρέξει να κρυφτεί κάτω από το κρεβάτι, αν για παράδειγμα ακούσει έναν δυνατό θόρυβο σαν βροντή ή πυροτεχνήματα. Αντικοινωνική συμπεριφορά παρουσιάζει ένας σκύλος που ενεργεί με αυτόν τον τρόπο κάθε φορά.
  Λύση: Η αποκατάσταση ενός δειλού σκύλου είναι σαφώς πιο δύσκολη από την αποκατάσταση ενός επιθετικού σκύλου, αλλά όλα αρχίζουν με το σκύλο να μαθαίνει να σας εμπιστεύεται ως ηγέτη του. Παρόλο που είναι δύσκολο να είστε ηγέτης ενός δειλού σκύλου, ίσως χρειαστεί να αναγκαστείτε να τον αγνοήσετε για λίγο ακολουθώντας την τακτική “καμιά επαφή, καμιά κουβέντα, καθόλου οπτική” μέχρι ο ίδιος να αισθανθεί άνετα και να σας πλησιάσει.